| dc.description.abstract | Dit onderzoek richt zich op de vraag hoe de affordances van Instagram TV (IGTV) worden
ingezet door het entertainmentprogramma AMERICA’S GOT TALENT (AGT) voor transmedia
storytelling en publieksparticipatie. Transmedia storytelling wordt in dit onderzoek beschouwd
als een techniek om een verhaal te vertellen via meerdere platformen en formats. Participatie is
niet per definitie een inherent onderdeel van deze vorm van verhaalvertelling. Echter, in deze
casus is sprake van het gebruik van een sociaal media platform, waardoor participatie een
belangrijke component zal zijn in dit onderzoek. De verschuiving van content op traditionele
televisie naar sociale mediakanalen heeft niet alleen invloed op de manier waarop een bepaald
verhaal wordt verteld, maar ook op de machtsverhoudingen tussen kijkers, producenten en
omroepen. Daarom is aandacht besteed aan de relatie tussen transmedia storytelling en
publieksparticipatie, waarbij het laten participeren van een publiek wordt beschouwd als een
tactiek van producenten om informatie over hun publiek te achterhalen en hen het gevoel te
geven dat ze invloed hebben op een programma.
Dit onderzoek is uitgevoerd aan de hand van een affordance-analyse, waarbij de focus
ligt op de IGTV-affordances die door AGT worden gebruikt. Hieruit is geconcludeerd dat AGT
deze IGTV-affordances voornamelijk inzet om hun bereik te vergroten. Dit doen zij onder
andere door gebruik te maken van combineerbaarheid en navigatie affordances, die ervoor
zorgen dat content nog verder over sociale media wordt verspreid.
Naar aanleiding van deze bevindingen omtrent affordances, is geanalyseerd hoe AGT
IGTV ingezet voor transmedia storytelling. Binnen de IGTV-video’s van AGT valt een
tweedeling te maken tussen video’s die wel of geen aanvullend materiaal bevatten op de
televisie-uitzending. Ondanks dat de extra content die AGT deelt in IGTV-video’s geen
essentieel onderdeel vormt van de verhaalwereld, functioneert het wel als aanvullend materiaal.
Bovendien zijn de video’s nergens anders te bekijken, waardoor de IGTV-content kan worden
beschouwd als een vorm van transmedia storytelling. Het aantal video’s met extra content is
wel minimaal, waardoor AGT de nadruk lijkt te leggen op de uitzendingen, met als doel om
online kijkers te attenderen op televisie-content en hen daarnaar (terug) te lokken.
Voortbordurend hierop is geanalyseerd doe transmedia storytelling aanzet tot
publieksparticipatie. IGTV-gebruikers zouden hierdoor invloed moeten kunnen uitoefenen op
de IGTV-content van AGT. AGT biedt verschillende participatiemogelijkheden, maar wanneer
wordt gekeken naar de daadwerkelijke invloed van het publiek valt dit tegen. Zogenaamde
3
invloed en participatie lijkt vooral een verkooppraatje te zijn van producenten om het publiek
in te zetten als goedkope werkkracht.
Aan de hand van de bevindingen kan geconcludeerd worden dat AGT de affordances
van IGTV op twee manieren inzet. Aan de hand van participatie proberen ze enerzijds het bereik
en de loyaliteit van het publiek te vergroten en anderzijds proberen ze het publiek te gebruiken
als goedkope werknemers door hen (vaak onbewust) content en promotie te laten maken voor
het programma. Door middel van transmedia storytelling probeert AGT online kijkers vooral
(terug) te lokken naar televisie, door fragmenten uit afleveringen te promoten in IGTV-video’s. | |
