| dc.description.abstract | De historiografie die de jaren vijftig van de Nederlandse geschiedenis behandelt bestaat uit tegenstrijdige visies. Sommige historici definiëren de lange jaren vijftig als een tijd van stilstand en als een periode zonder kleur, terwijl anderen in deze periode de oorsprong van de revolutionaire jaren zestig zien. Door het contrast tussen deze twee beelden is er weinig ruimte voor onderzoek naar religieuze conflicten die plaatsvonden tijdens de jaren vijftig.
Het doel van dit onderzoek is om te achterhalen in hoeverre religieus geladen conflicten tijdens de lange jaren vijftig het beeld bevestigen van de Nederlandse maatschappij als statisch, verzuild en conservatief, ofwel als kraamkamer van verschillende maatschappelijke revoluties die in de jaren zestig plaatsvinden. Om een antwoord op deze vraag te krijgen is er stilgestaan bij de rol die de verschillende Nederlandse elites hebben gespeeld in religieuze conflicten. Daarnaast is er gekeken naar de morele waarden die hierbij centraal hebben gestaan.
Tijdens dit onderzoek staan drie verschillende casussen centraal. Elk van deze casussen speelt zich af rond een centraal probleem waarover wrijving ontstaat. In het onderzoek wordt respectievelijk gekeken naar het fenomeen zondagsrust, het gebed voorafgaand aan een gemeenteraadsvergadering en het processieverbod. De hierboven genoemde deelvragen vormen tijdens deze casussen de rode draad. Er is in dit onderzoek gebruik gemaakt van krantenartikelen, notulen van publiekrechtelijke lichamen zoals gemeentes en de Staten-Generaal, en rechterlijke uitspraken.
Uit de resultaten van dit onderzoek komt naar voren dat de manier waarop religieuze conflicten tijdens de jaren vijftig zijn gestreden en opgelost het beeld van een kleurloze periode ontkrachten. Dit betekent echter niet dat de stille revoluties die in de jaren vijftig hebben plaatsgevonden een voorbode zijn geweest van de jaren zestig. Een aantal conflicten die tijdens dit onderzoek zijn behandeld laten namelijk zien dat er tijdens de jaren vijftig ook conservatieve revoluties plaats hebben gevonden. Daarnaast blijkt uit de resultaten van dit onderzoek dat verschillende elites in Nederland hebben geprobeerd om stellingname tijdens conflicten zoveel mogelijk te vermijden, met als doel het conflict snel en geruisloos op te lossen. | |
