| dc.description.abstract | Gebrek aan duidelijkheid over genderverschillen in burn-out veroorzaken nog te vaak ongegronde speculaties die leiden tot verkeerde organisatorische beslissingen.
In het huidige onderzoek werd er daarom gezocht naar een antwoord op de vraag: “In hoeverre wordt de invloed van gender op burn-out gemedieerd door werkzekerheid en de ervaren mate van reciprociteit met de werkgever?”
Om een uitspraak te kunnen doen over gender en burn-out, werd er gekeken naar de invloed van ‘emotional work’ (de Jonge et al, 2008). Emotionele arbeid speelt een rol als voorspeller van emotionele uitputting door bijvoorbeeld rolstress en rolconflicten. Vrouwen werken vaker in functies waar emotionele arbeid een rol speelt, waardoor de verwachting was dat vrouwen sterkere burn-outklachten hebben dan mannen (hypothese 1). In de analyse wordt deze verwachting bevestigd. Het verschil tussen mannen en vrouwen is aanwijsbaar, maar niet heel groot.
Het onderzoek van Smulders (2015) laat zien dat een vast contract zorgt voor stabiliteit, identiteit, verbondenheid en zowel emotionele als financiële zekerheid. Er werd daarom verwacht dat werknemers met een tijdelijke arbeidsovereenkomst minder vaak burn-outgevoelens hebben dan werknemers met een vaste arbeidsovereenkomst (hypothese 2). In de analyse wordt deze verwachting bevestigd. Echter, het effect van het type arbeidscontract op burn-out is wel erg klein, ondanks de significante uitkomst.
Daarnaast werd verwacht dat de invloed van gender op burn-out gemedieerd wordt door het type arbeidsovereenkomst (hypothese 3). Dit, omdat vrouwen vaker een tijdelijk contract hebben dan mannen, door bijvoorbeeld te combineren taken in het huishouden en zwangerschapsdiscriminatie. De bevindingen wijzen echter uit dat het type arbeidscontract geen invloed heeft op de relatie tussen gender en burn-out.
Naast werkzekerheid werd verwacht dat ook ervaren reciprociteit met de werkgever invloed zou hebben op burn-outgevoelens (hypothese 4). Verschillende auteurs stellen namelijk dat naarmate de investeringen in de werkgever toenemen en de opbrengsten afnemen, de kans op een burn-out toeneemt omdat het psychologisch contract in deze situatie wordt aangetast. De bevinding hierover is dat ervaren reciprociteit met de werkgever inderdaad zorgt voor minder burn-outgevoelens.
Factoren die een grote rol spelen in het ervaren van reciprociteit, zoals eerlijke financiële beloning, waardering en erkenning, zijn bij vrouwelijke werknemers in de relatie met werkgevers nog altijd in mindere mate aanwezig (CBS, 2018). Om deze reden werd verwacht dat de invloed van gender op burn-out gemedieerd wordt door ervaren reciprociteit met de werkgever (hypothese 5).
Uit de analyse is gebleken dat het ervaren van reciprociteit met de werkgever deels invloed heeft op de relatie tussen gender en burn-out, maar dat deze invloed wel zwak is.
Constaterend dat het gelukt is om uitspraak te doen over de hypothesen van alle vijf de deelvragen, is het mogelijk een antwoord te geven op de hoofdvraag. Werkzekerheid, zoals opgevat in dit onderzoek, verklaart het verschil in burn-out tussen mannen en vrouwen niet. Het verschil in burn-out tussen mannen en vrouwen kan echter wel voor een klein gedeelte worden verklaard doordat vrouwen minder reciprociteit ervaren dan mannen, maar dus niet het gehele verschil. | |
