De behoeften van Syrische ouders in grootstedelijke context in Nederland met betrekking tot opvoedondersteuning, ter verdere ontwikkeling van Opvoedambassadeurs aan Zet.

Abstract

Syrische ouders zijn sinds 2011 op de vlucht voor een betere toekomst voor hun kinderen. Een deel daarvan kwam in Nederland terecht, waarbij ze worden geconfronteerd met een andere opvoedstijl. Het is tot op heden onduidelijk hoe zij hiermee omgaan (Grant & Guerin, 2014), en welke behoeften hieruit voortkomen. Dit onderzoek richt zich daarom op welke behoeften er zijn met betrekking tot opvoedondersteuning onder Syrische ouders in grootstedelijk context in Nederland. Om dit te achterhalen zijn er semi-gestructureerde interviews afgenomen met 10 Syrische ouderparen uit de gemeente Rotterdam en omstreken. Hieruit zijn meerdere (nieuwe) inzichten gekomen. De opvoeding die werd gehanteerd in Syrië is kenmerkend voor de opvoeding uit een collectivistische cultuur, waarin conformiteit en gehoorzaamheid belangrijke waarden zijn. Ze hanteren vaak dezelfde opvoedstijl in Nederland en geven aan geen behoefte te hebben aan opvoedondersteuning. Echter, zijn er wel zorgen omtrent de vrijheden in Nederland en wanneer de kinderen de puberteit ingaan. De mate waarin Syrische ouders de Nederlandse of Engelse taal beheersen, is gerelateerd aan de diversiteit binnen de antwoorden. Hoe beter ze de talen beheersen, hoe meer ze bekend zijn met de Nederlandse opvoedstijl en hoe vaker ze gebruik maken van de beschikbare opvoedondersteuning. Een nieuw inzicht is de invloed van de tijdelijke verblijfsvergunning. Dit blijkt veel onzekerheid rondom de opvoeding te creëren onder Syrische ouders. Aanbevelingen richten zich op de onzekerheden van Syrische ouders en het balanceren van culturele normen en waarden. Bij vervolgonderzoek wordt aanbevolen om zich te verdiepen in de effecten van het tijdelijke verblijfsvergunning op de opvoeding.