Harmonieuze taaltherapie: Hoe muziek kan worden ingezet in de interventie van kinderen met een taalontwikkelingsstoornis

Abstract

Kinderen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS) ontvangen doorgaans taaltherapie om hun taalvermogen te versterken. Een dergelijke therapie kan vele vormen aannemen. Deze bachelorscriptie onderzoekt de mogelijkheden van de inzet van muziek als onderdeel van de taaltherapie van kinderen met TOS. Er wordt gepoogd een brug te slaan van de theorie over TOS aan de ene kant, naar de behandelpraktijk aan de andere kant. Dit wordt bereikt door een literatuuronderzoek en een observatie van de behandelpraktijk te concluderen met een aantal aanbevelingen die gebruikt kunnen worden door hen die muziek in een taaltherapie willen incorporeren. In de literatuurstudie wordt gefocust op het harmonische element van muziek, en hoe dit kan worden ingezet om de verwerking van zinsstructuren van kinderen met TOS te versterken. Harmonie in de muziek en de syntaxis van taal hebben structurele, formele eigenschappen gemeen. Deze structurele overeenkomsten blijken neurologische en cognitieve realiteit te hebben. Verder is er transfer mogelijk van ervaring met muziek naar talige vaardigheid. Dit wijst erop dat harmonie in een taalinterventie gebruikt kan worden om syntactische verwerking van kinderen met TOS te oefenen. Om dit praktisch vorm te geven in taaltherapie voor kinderen met TOS, wordt gekeken naar principes en voorbeelden uit de muziektherapie die hiervoor als handvat kunnen dienen, en naar bestaande taalinterventies waarin muziek wordt toegepast. Dit alles mondt uit in een aantal aanbevelingen om de harmonische aspecten van muziek in taaltherapie voor kinderen met TOS kan worden ingezet als middel om de verwerking van zinsstructuren van deze kinderen te versterken.