Kiezen of delen? Een kwalitatieve studie naar kennisdeling over bronregistratie bij Tergooiziekenhuizen.

Abstract

Deze scriptie brengt verslag uit van mijn interpretatief kwalitatief onderzoek binnen Tergooiziekenhuizen. Om in te kunnen spelen op de recente en toekomstige veranderingen in de zorgsector, heeft het ziekenhuis een juiste, tijdige en volledige registratie aan de bron nodig. Met registratie aan de bron wordt een aantal administratieve handelingen bedoeld die door medewerkers op de werkvloer worden uitgevoerd. Het aanleggen van een gipsverband bijvoorbeeld, wordt geregistreerd in de computer. Momenteel zijn er binnen Tergooi-ziekenhuizen knelpunten in dit registratieproces, mede door een gebrek aan kennis en kennisdeling over bronregistratie. De doelstelling van dit onderzoek was inzicht krijgen in de manier waarop binnen Tergooiziekenhuizen vorm en betekenis wordt gegeven aan kennisdeling over bronregistratie, resulterend in aanknopingspunten die de organisatie kunnen helpen in te spelen op de huidige situatie. Gedurende drie maanden heb ik binnen Tergooiziekenhuizen onderzoek gedaan in de vorm van topicinterviews, (in)formele observaties en documentenanalyses.

De betekenis die verschillende betrokkenen aan bronregistratie en kennisdeling over bronregistratie geven, uit zich in drie spanningsvelden op verschillende niveaus van de organisatie. Op operationeel niveau, dat wil zeggen de lokale praktijk van de werkvloer, bestaat spanning tussen de dominerende leefwereld (een focus op de eigen afdeling) en de benodigdheid van systeemdenken (inzicht in andere processen) voor kennisdeling. Hier speelt de betekenisgeving en identificatie van individuele medewerkers een belangrijke rol. Op teammanagementniveau staat een belangenconflict tussen organisatiedoelen en dagelijkse prioriteiten kennisdeling over bronregistratie in de weg. Tot slot is er op een strategisch ziekenhuisbreed niveau frictie tussen (de visie op) het decentraal organiseren van kennisdeling en de vraag naar meer centralisering.

Deze spanningsvelden zijn deels bepalend voor de vorm van kennisdeling over bronregistratie. In de praktijk betekent dit dat niet alle kennis over bronregistratie voor iedereen beschikbaar en toegankelijk is, terwijl er wel gebrek en behoefte aan meer kennis is. Kennisdeling heeft een decentraal (versnipperd) karakter en speelt zich voornamelijk op lokaal niveau af. Kennisdeling over bronregistratie wordt daarnaast vooral gestuurd door incidenten. Een gebrek aan systeemdenken, prioriteitsvraagstukken en onduidelijkheid over verantwoordelijkheden en kennisbronnen zijn hier debet aan.