Faciliterend gemeentelijk grondbeleid in de Nederlandse binnenstedelijke gebiedsontwikkelingspraktijk: De betekenis van een faciliterend gemeentelijk grondbeleid in relatie tot binnenstedelijke gebiedsontwikkelingen voor het planningsproces alsmede het planontwerp

Abstract

De Nederlandse grondmarkt kenmerkt zich vanaf de Tweede Wereldoorlog door een actief gemeentelijk grondbeleid. Echter in tijden van economische recessie zijn de financiële risico’s voor gemeenten bij het voeren van een actief grondbeleid groot. Het aankopen van gronden brengt grote voorinvesteringen met zich mee. In bestaand stedelijk gebied is het voeren van een actief grondbeleid veelal onrendabel noch haalbaar, om reden dat de verwervingskosten hierbij hoog zijn. Actief grondbeleid is onder druk komen te staan, waarna de rolverdeling en de invloed van de overheid sterk veranderde. Veel gemeenten kiezen ervoor om een faciliterend grondbeleid te voeren. Dit is een andere vorm van grondbeleid met minder financiële risico’s. Deze verschuiving betekent voor het planningsproces dat de gemeentelijke rolinvulling veranderd. Gemeenten kunnen inzetten op een drietal ontwikkelstrategieën ingeval zij een faciliterend grondbeleid voeren. De rolinvulling verschilt hierbij van enerzijds een actieve rol en anderzijds een meer passieve rol. Een faciliterende rolinvulling betekent voor het planontwerp dat gemeenten middels het opstellen van een strategische visie pogen te sturen op een goede afstemming tussen het handelen op korte en lange termijn. Van belang bij deze visie is bovenal dat er voldoende ruimte en flexibiliteit wordt geboden aan private actoren.