‘Saving Souls Over Saving Bodies’ Missionarissen, Leprazorg en Securitisering in Suriname 1830-1930

Abstract

In de negentiende en begin twintigste eeuw werd lepra door het gouvernement in Suriname beschouwd als een gevaar voor Nederlandse burgers en Nederlandse belangen. Door middel van het invoeren van een segregatiebeleid ging het gouvernement over tot de securitisering van lepra, ofwel lepra werd als veiligheidsprobleem op de veiligheidsagenda gezet. Omdat in de Surinaamse samenleving geen legitimiteit werd toegekend aan de segregatiemaatregelen van het gouvernement, kon het leprabeleid niet effectief worden uitgevoerd. In een poging de positie van de katholieke kerk in Suriname te verstevigen namen missionarissen de leprazorg op zich en verbeterden zij de levensomstandigheden in de leprakoloniën. Aan de hand van missietijdschriften zal in deze scriptie worden gekeken naar de bijdrage van missionarissen aan de securitisering van lepra in Suriname. Het bewerkstelligen van een christelijke lepra identiteit en het mobiliseren van de katholieke achterban in Nederland om de missie financieel en materieel te steunen waren daarbij de voornaamste strategieën om het draagvlak voor het segregatiebeleid te vergroten. Door middel van het propageren van een meer humanitaire houding ten opzichte van het lepravraagstuk, nam de empathie voor lepralijders toe en werd het segregatiebeleid in de Surinaamse samenleving meer geaccepteerd.