Man Man Man Een onderzoek naar de literaire constructie van mannelijkheid in Jan Cremers Ik, Jan Cremer en Sirenen

Abstract

In deze scriptie worden twee autobiografische romans van Jan Cremer, Ik, Jan Cremer (1964) en Sirenen (2017), besproken in het licht van het onderzoek naar de literaire representatie van mannelijkheid. In dit onderzoekstaat de volgende hoofdvraag centraal: Welke ontwikkeling is er te ontdekken in de representatie van mannelijkheid door Jan Cremer in 1964 en Jan Cremer in 2017? Dit onderzoek toont aan dat een hypermasculiene norm die lijkt te gelden in Ik, Jan Cremer zich ontwikkelt tot een besef van mannelijkheid als meervoudig fenomeen. In het theoretisch kader geef ik inzicht in de wetenschappelijke discussie omtrent mannelijkheid en besteed ik aandacht aan de waarde van een literatuurwetenschappelijk perspectief. Er worden twee niveau’s op het gebied van karakterisering gepresenteerd die als hulpmiddel gebruikt worden om de twee teksten te analyseren en deconstrueren. Deze analyse heeft als doel om de techniek bloot te leggen waarmee een mannelijke norm geconstrueerd wordt in tekst, opdat deze techniek zichtbaar wordt in andere sferen van de samenleving. De conclusie van deze scriptie draagt bij aan een beter begrip van de constructie en de deconstructie van een mannelijke norm in tekst. Bovendien wordt er bijgedragen aan een maatschappelijk bewustzijn van mannelijkheid als een meervoudig fenomeen. Tot slot wordt er een suggestie gedaan voor vervolgonderzoek om dit bewustzijn nog groter te maken.