Een cognitief onderzoek naar de emotionele betrokkenheid met het personage Jordan Belfort in The Wolf of Wall Street

Abstract

In dit onderzoek is een cognitieve filmanalyse uitgevoerd over het hoofdpersonage Jordan Belfort in The Wolf of Wall Street (Martin Scorsese, 2013), uitgaande van het Structure of Sympathy model van Murray Smith. Het doel van dit onderzoek is analyseren hoe er emotionele betrokkenheid wordt gecreëerd bij het hoofdpersonage. De onderzoeksvraag is opgedeeld in drie deelvragen, die de niveaus van de Structure of Sympathy representeren: recognition, alignment en allegiance. Om recognition en alignment te analyseren zijn de filmische middelen zoals de mise-en-scène en de shotafstand onder de loep genomen. Om allegiance te onderzoeken is de ontwikkeling van het karakter van Jordan Belfort gedurende de film onderzocht. Uit de analyse blijkt dat de filmische middelen aan het begin van de film zorgen voor een groot contrast tussen de werkelijkheid en de manier waarop het bedrijf van Jordan Belfort over zijn werknemers adverteert. Dit contrast wordt versterkt door het tonen van de flashback naar het moment dat Jordan Wall Street binnenstapt. Op dit moment geven de filmische middelen de toeschouwer aanleiding om te sympathiseren met Jordan. Bovendien krijgt de toeschouwer een grote toegang tot de subjectiviteit van Jordan door het vele gebruik van voice-overs en het overmatige volgen van hem in de tijd en ruimte. De shotuitsnede draagt hier ook aan bij. Mede doordat de film zorgt voor spatial-temporal attacment en subjective acces met Jordan is het voor de toeschouwer mogelijk om een positief moreel oordeel over hem te vormen. Dit wordt op het einde versterkt door het feit dat Jordan zijn karakter weer terugkeert naar hoe hij was toen hij Wall Street binnenstapte.