| dc.description.abstract | Inleiding
Deze masterthesis onderzoekt het belang van het element probleem oplossen binnen de cognitieve gedragstherapie (CGT) in het preventief en curatief behandelen van depressie bij adolescenten.
Methode
Aan de hand van een taxonomie zijn 23 depressie protocollen geanalyseerd. Met betrekking tot het element probleem oplossen is gekeken naar: de aan- of afwezigheid, de onderdelen, de ontvanger van de therapie, de modaliteit, de aanbiedingsvorm, de dosering en de plaats binnen de interventie waarin probleem oplossen ingezet wordt. Aan de hand van een kwalitatieve analyse van de taxonomie en effectstudies is er gekeken naar verbanden tussen het gebruik van het element probleem oplossen en de effectiviteit van de protocollen. Daarnaast zijn vier professionals geïnterviewd over het gebruik van CGT bij depressieve adolescenten.
Resultaten
Uit de resultaten blijkt dat probleem oplossen in meer dan de helft van de protocollen voorkomt, aan de hand van minimaal één en maximaal zeven inhoudelijke onderdelen wordt behandeld, grotendeels aan het kind individueel en in een groep wordt aangeboden, door middel van minimaal twee en maximaal zes modaliteiten wordt gegeven, het meest face-to-face gegeven wordt, minimaal 6% en maximaal 60% van de tijd aan het element besteed wordt en dat dit het meest in het midden en aan het eind van de behandeling gebeurt. Uit de resultaten komen aanwijzingen naar voren dat er een verband zou kunnen zijn tussen effectiviteit en het aantal onderdelen dat gebruikt wordt, de modaliteiten die ingezet worden en de dosering van tijd.
Discussie
Omdat deze verbanden indirect zijn wordt op grond van huidig onderzoek aanbevolen om een vervolgonderzoek te doen naar het belang van probleem oplossen in CGT gericht op het verminderen en voorkomen van depressie bij adolescenten in de praktijk. | |
