| dc.description.abstract | In dit onderzoek zijn krantenberichten uit De Telegraaf, de Volkskrant en NRC Handelsblad geanalyseerd op beeldvorming door taal. Het ijkpunt is 2 september 2015, de datum waarop de peuter Aylan Kurdi aanspoelde aan de Turkse kust. Subjectiviteit binnen berichtgeving over dit soort maatschappelijke problemen is onontkoombaar, omdat taal niet objectief is door de conceptual map (Hall, 2013), de persoonlijke denkbeelden, van ieder individu. De ideeën en denkbeelden hieruit komen tot uiting aan de hand van persoonlijk gestuurd taalgebruik.
De hoofdvraag luidt: Welk beeld ten opzichte van vluchtelingen wordt uitgedragen door De Telegraaf, de Volkskrant en NRC Handelsblad in de berichtgeving in de week voor het aanspoelen van de peuter Aylan Kurdi op 2 september 2015 in vergelijking tot de week na het aanspoelen van de peuter? Nieuwsberichten worden geanalyseerd aan de hand van zelfstandig naamwoorden die vluchtelingen duiden, bijvoeglijk naamwoorden en bijwoorden die hieraan gelinkt worden en het gebruik van voornaamwoorden die een ‘wij’ versus ‘zij’ zouden kunnen bewerkstelligen. Ook de algehele toon van elk bericht wordt geclassificeerd.
Uit de resultaten blijkt dat zelfstandig naamwoorden na het aanspoelen van de peuter neutraler van toon worden en dat het gebruik van bijvoeglijk naamwoorden en bijwoorden, vooral die met negatieve connotatie, afnemen na 2 september. Er blijkt een grotere verdeling van ‘wij’ versus ‘zij’ te zijn na 2 september, die echter veelal positief van toon is. De algehele toon van de berichten wordt positiever na 2 september. De foto lijkt invloed te hebben gehad op de conceptual map van journalisten, maar er is vervolgonderzoek op bredere schaal nodig voor een meer correct antwoord op de vraag of de foto een verzachtend effect heeft gehad. | |
