Aan de vooravond van de Iraanse Revolutie: Het conflict tussen de Amerikaanse inlichtingendiensten en beleidsmakers tussen midden-1977 en november 1978.

Abstract

In deze scriptie wordt het conflict tussen Amerikaanse beleidsmakers en inlichtingendiensten aan de vooravond van de Iraanse Revolutie onderzocht. In de periode tussen midden-1977 en november 1978 werd het duidelijk dat de positie van de Sjah instabieler werd, maar er werd niet voorzien dat de Sjah uiteindelijk zijn positie zou verliezen. Het niet kunnen voorspellen van een bepaalde gebeurtenis wordt gezien als een falen van de inlichtingen. In dit onderzoek wordt gezocht naar een verklaring voor het conflict aan de hand van primaire bronnen, zoals rapporten en memoranda van en over inlichtingendiensten en beleidsmakers. Eerst worden twee inlichtingendiensten uitgelicht, NFAC en INR, die over het algemeen conflicterende beelden rapporteerden. Vervolgens worden twee belangrijke individuen besproken, Nationaal Veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski en CIA-directeur Stansfield Turner, die veel invloed hadden op het verloop van het conflict en het beleid dat gevoerd werd. Ten slotte komen deze analyses bij elkaar en worden ze afgewogen op het terrein van “structure” en “agency”. Aan de hand van de gebruikte bronnen uit het CIA-archief wordt duidelijk dat het conflict niet zwart-wit van aard was en dat beide partijen bijdroegen aan het falen van de inlichtingen. Onder de diensten waren er problemen aanwezig, zoals minimale communicatie en inadequate (kwalitatieve) informatie. Ook onder de beleidsmakers bestonden er conflicten, waarbij de inlichtingen die niet binnen het te voeren beleid pasten bijvoorbeeld werden genegeerd. Het structurele probleem tussen de twee groepen culmineerde uiteindelijk in een uniek geval waar de spanningen de precaire balans omsloegen.