Probleemformuleringen in Adviesgesprekken

Abstract

Deze scriptie doet verslag van een kwalitatieve analyse in de vorm van conversatie-analyse over de manieren waarop de OA en de klanten het eens worden over het probleem. Het eerste gedeelte van het onderzoek richt zich op de onderverdeling van het adviesgesprek in deelactiviteiten. Hieruit blijkt dat een adviesgesprek zich moeilijk laat faseren, maar dat er wel een paar algemene fases benoemd kunnen worden. Met de typering van de verschillende fases is het mogelijk bepaalde deelactiviteiten van een gesprek met elkaar te vergelijken. Het tweede gedeelte van het onderzoek is een beschrijving van hoe de OA en de klanten aan elkaar duidelijk maken hoe een probleem tot stand komt. Hier zijn vier manieren voor, te weten: 1. ‘Procesmanier’: hierbij geeft de OA aan wat huidige ongewenste situatie is en de klant geeft aan welke procesmatige veranderingen er zijn doorgevoerd om van de ongewenste situatie naar de gewenste situatie te komen; 2. ‘Constructivistische manier’: De klant geeft aan waar de ongewenste situatie ligt en de OA probeert de ongewenste situatie verder verduidelijkt te krijgen; 3. ‘Expertisemanier’: De OA geeft aan waar de ongewenste situatie ligt en wat eraan gedaan moet worden om de gewenste situatie te bereiken; 4. ‘Sparringpartnermanier’: De klant draagt een ongewenste situatie aan en vraagt de OA om raad om de gewenste situatie te bereiken;