Oxfam Novib: een casestudy naar de door Oxfam Novib gebruikte crisisresponsstrategie naar aanleiding van het seksueel schandaal op Haïti in 2010

Abstract

In februari 2018 raakte de hulporganisatie Oxfam Novib verzeild in een crisis. Volgens de Situational Crisis Communication Theory (SCCT) van Coombs (2007) is het wat betreft reputatiebehoud van groot belang om op een passende manier op zo’n crisis te reageren. Coombs (2007) baseerde zijn theorie op experimenten met fictieve, commerciële organisaties. Dit onderzoek heeft de toepasbaarheid van de SCCT daarom op een ander type organisatie getest, de niet-gouvernementele organisatie (ngo) Oxfam Novib. Door het uitvoeren van een kwalitatieve casestudy van een wezenlijke casus is ondervonden dat de SCCT niet genoeg handvaten biedt om als effectieve tool voor de opzettelijke crisis binnen Oxfam Novib te dienen. Uit de casestudy van de crisis rondom Oxfam Novib is gebleken dat er een discrepantie bestond tussen het crisistype zoals beschouwd door Oxfam Novib en het crisistype zoals beschouwd door het publiek, waardoor Oxfam Novib niet op de crisis heeft gereageerd zoals het publiek dat verlangde. Dit had tot gevolg dat Oxfam Novib de reputatieschade niet kon beperken. Deze resultaten zijn vervolgens kritisch tegenover de SCCT geplaatst, waaruit bleek dat de SCCT geen rekening houdt met de structuur van een organisatie met als gevolg dat de crisistypen van de SCCT ontoereikend zijn gebleken in de crisis rondom Oxfam Novib. Daarnaast is bevonden dat de SCCT noch rekening houdt met contextuele factoren noch met het naast elkaar bestaan van meerdere crisisresponsstrategieën in één crisis. Omdat de resultaten uit deze casestudy niet gegeneraliseerd mogen worden, zal toekomstig onderzoek moeten uitwijzen of er daadwerkelijk wijzigingen moeten worden aangebracht in de SCCT om voor een ngo als effectieve tool te dienen.