| dc.description.abstract | In eerder onderzoek werden er positieve effecten gevonden van afbeeldingen in teksten; de leerlingen die deze afbeeldingen bestudeerden, scoorden hoger op begripstoetsen. Van Beek (2009) ontwikkelde de ‘ideale’ leerstrategie, die effectief bleek onder vwo-leerlingen. Dit experimentele onderzoek heeft deze leerstrategie verder ontwikkeld onder hbo-studenten, een groep die laag scoort op taal. De centrale vraag waarop een antwoord gegeven wordt, is als volgt: Is het mogelijk om hbo-studenten te overtuigen van een nieuwe leerstrategie bij het bestuderen van studiemateriaal over hun eigen vakgebied, die leidt tot een positief effect op hun tekstbegrip?
Verwacht werd dat ook hier de strategie een positief effect zou hebben. Daarnaast werd verwacht dat de nieuw ontwikkelde leerstrategie de studenten zou overtuigen. De nieuwe strategie zou weerstand weg nemen bij de studenten. Ook werd verwacht: studenten die overtuigd zijn, scoren hoger op begrip. Tot slot was de verwachting: het toepassen van de leerstrategie kost de studenten geen extra tijd.
Een experimenteel onderzoek onder derdejaars hbo-studenten Communicatie geeft antwoord op de onderzoeksvraag. Zij hebben studiemateriaal bestudeerd uit hun eigen vakgebied en een begripstoets (retention-, transfer- en matchingvragen) gemaakt. Zij kregen of geen leerinstructie, of alleen een leerinstructie of een leerinstructie met begeleidende tekst, waarin beargumenteerd werd wat het belang was van de instructie. Achteraf werd de overtuigingskracht van de leerinstructie gemeten.
De leerinstructie bleek deels effectief. De studenten die de instructie met argumenten bestudeerden, scoorden hoger op inzicht dan de studenten die geen instructie kregen. Op de andere typen vragen werd, tegen de verwachting in, geen effecten gevonden. De groep met alleen de leerinstructie nam een middenpositie in: ze scoorde niet hoger of lager dan de andere groepen. De vooropleiding bleek van invloed op de score van de studenten. Vwo’ers scoorden hoger dan mbo’ers op retention- en matchingvragen. Dit bleek niet te resulteren in ‘extra’ verschillen tussen de versies.
Alle groepen hadden evenveel tijd nodig voor het bestuderen van het studiemateriaal en het maken van de toets hierover. Wel zorgde de instructie met argumenten, rekening gehouden met verschillen door vooropleiding, ervoor dat de studenten sneller de toets maakten. Vwo’ers deden langer over het maken dan de toets dan mbo’ers.
Overtuigde de instructie? Om de overtuigingskracht van de instructie in kaart te brengen, vulden de twee groepen die de leerinstructie ontvingen een vragenlijst in, waarmee verschillende constructen van overtuigingskracht werden gemeten. Ook hier werden verschillen gevonden. De instructie met argumenten zorgde voor een hogere score op de intentie (die direct van invloed is op het gedrag) en op de onderliggende overtuigingen. Het toevoegen van argumenten aan de leerinstructie zorgt er dus voor dat studenten positiever staan tegenover de leerinstructie, wat betreft hun overtuigingen en intentie. Daarnaast bleek: studenten die hoog scoorden op eigeneffectiviteit, scoorden hoger op de matchingvragen. Wel bleken studenten graag vast te houden aan hun eigen manier van leren (ook al is deze minder effectief) en blijven ze vasthouden aan de overtuiging dat het opvolgen van de leerinstructie extra tijd kost.
Dit onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat het met toevoegen van enkele argumenten aan een schriftelijke leerinstructie de studenten overtuigd, wat betreft de gedragsintentie en onderliggende overtuigingen. De ontwikkelde leerinstructie is een verbeterde versie van de leerinstructie van Van Beek (2009). | |
