De relatie tussen angst bij ouders en angst bij kinderen en de mediërende rol van een overbeschermende opvoeding

Abstract

Doel: Angststoornissen bij kinderen hebben een invloed op het gezin, de schoolse ontwikkeling en het sociale functioneren. Op maatschappelijk niveau zorgen angststoornissen daarnaast voor hoge kosten in de gezondheidszorg. Voor de preventie en behandeling van angststoornissen is het van belang om op de hoogte te zijn van de risicofactoren die bijdragen aan angstig gedrag bij kinderen. Ouders blijken een belangrijke rol te spelen in de ontwikkeling van angst bij kinderen. In dit onderzoek is daarom gekeken naar de relatie tussen angst bij ouders en angst bij kinderen van 4 tot 7 jaar en de mediërende rol van een overbeschermende opvoeding hierin. Methode: De data is verzameld bij 286 ouders met een kind van 4 tot 7 jaar door middel van vragenlijsten (STAI, POM en PAS-R). De gegevens zijn geanalyseerd aan de hand van regressieanalyses en een mediatieanalyse. Resultaten: De resultaten tonen aan dat er significante positieve relaties bestaan tussen angst bij ouders en angst bij kinderen, angst bij ouders en overbeschermende opvoeding en overbeschermende opvoeding en angst bij kinderen. Ten slotte heeft een overbeschermende opvoeding geen significant effect op angst bij kinderen in aanwezigheid van angst bij ouders. Conclusie: Het huidige onderzoek toont aan dat een overbeschermende opvoeding niet dient als mediator in de relatie tussen angst bij ouders en kinderen. Vervolgonderzoek moet zich blijven verdiepen in de manier waarop angsten en het (opvoed)gedrag van ouders bijdragen aan de ontwikkeling van angst(stoornissen) bij kinderen, aan de hand van andere meetinstrumenten en steekproefsamenstellingen.