| dc.description.abstract | Voor veel linguïsten is het idee van een universeel gesproken taal niet alleen een theorie, maar ook iets wat wij in de praktijk kunnen toepassen. De zoektocht naar een taal die deze functie kan vervullen, is echter nog niet voltooid, ondanks vele pogingen. Dit betekent echter niet dat het toekomstbeeld hopeloos is.
Het doel van dit essay is om te beargumenteren dat Blisstaal een potentieel universeel toepasbare taal is, die nog niet genoeg onderzocht is om al definitieve conclusies over te kunnen trekken. Het essay begint met een kort talig overzicht van Blisstaal, waarin verschillende talige aspecten behandeld worden om de lezer een beeld te geven van hoe de taal er uitziet en functioneert. Dit overzicht is nodig om vervolgens in het tweede deel van dit essay de argumenten voor Blisstaal als kandidaat voor een universeel toepasbare taal duidelijk te maken. De argumenten in dit essay luiden dat Blisstaal natuurlijk en complex genoeg is om de spreker in staat te stellen zich volledig te uiten, maar Blisstaal versimpelt waar kan, wat voorkomt dat het leren ervan extreem moeilijk is. Sterker nog, Blisstaal is wellicht als tweede taal zelfs gemakkelijker te leren dan andere natuurlijke talen, wat mogelijk is door de focus op geschreven taal. Ook heeft Blisstaal een actieve gemeenschap die de taal reeds gestandaardiseerd heeft en leermiddelen verstrekt. Deze leermiddelen zijn allemaal volledig online geïmplementeerd, waardoor het leren van Blisstaal mogelijk is voor wie maar wil. Als laatste probeert Blisstaal via nieuwe talige elementen internationale communicatie zo ondubbelzinnig mogelijk te maken.
Dit essay concludeert dat Blisstaal nog niet afgeschreven mag worden als kandidaat voor een universeel toepasbare taal. Daarom pleit dit essay voor meer onderzoek naar Blisstaal dat niet alleen focust op de klinische functie van Blisstaal, maar ook op de originele functie als universeel toepasbare taal. | |
