“Ik ben niet gek” Opvattingen van Chinese migranten en hun kinderen over geestelijke gezondheid en (geestelijke) gezondheidszorg in Nederland

Abstract

Doel - Het doel van dit onderzoek is om kennis te vergaren over de opvattingen van de eerste generatie Chinese migranten in Nederland en de generatie na hen over geestelijke gezondheid en de Nederlandse (geestelijke) gezondheidszorg en de verschillen en overeenkomsten daarin tussen deze twee groepen. Methode - Zestien semigestructureerde interviews werden gehouden onder hoog opgeleide Chinese migranten en hun nakomelingen. De onderwerpen die centraal staan zijn acculturatie, verklaringsmodellen van ziektes van Kleinman, barrières in de (geestelijke) gezondheidszorg en individualisme vs. collectivisme. Dit onderzoek is kwalitatief van aard. Resultaten - Er zijn wel een aantal duidelijke verschillen in opvattingen tussen de eerste en de tweede generatie respondenten gevonden, vooral als het gaat om geloof in bepaalde geneeswijze en praten (met anderen) over geestelijke gezondheid. De vorm en mate van acculturatie is ook verschillend tussen deze twee generaties. Een overeenkomst is dat beide generaties positief staan tegenover professionele hulp zoeken bij psychische klachten. Verder zijn de verschillen in sommige opvattingen minder groot dan verwacht, zoals bijvoorbeeld hun beeld en definitie over geestelijke gezondheidsproblemen en hoe ze tegen de Nederlandse gezondheidszorg aankijken. Discussie - Een aanbeveling is om een algemeen beleid te ontwikkelen voor culturele verschillen, diversiteit en achtergrond in de (geestelijke) gezondheidszorg en een platform of kenniscentrum op te zetten waar migranten terecht kunnen voor vragen over (geestelijke) gezondheidszorg.