| dc.description.abstract | Uit recent onderzoek blijkt dat bijna 90% van de verpleegkundigen, die werkzaam zijn in ziekenhuizen, de werkdruk als (te) hoog ervaart en dat 40% van hen aan geeft het beroep te willen verlaten (Abvakabo FNV, 2014). Daarnaast denkt 86% van de verpleegkundigen die werkzaam zijn in een academisch ziekenhuis dat het beroep niet tot aan het pensioen vol te houden is (de Veer & Francke, 2011). Deze alarmerende cijfers zijn de aanleiding geweest om een onderzoek te doen naar arbeidscondities die langer doorwerken mogelijk maken. Op basis van de theorie van het psychologisch contract (Coyle-Shapiro & Kessler, 2002) wordt verondersteld dat door veranderingen binnen de zorg en/of privéomstandigheden verpleegkundigen andere en meer arbeidscondities wensen. De volgende vraag is in dit onderzoek beantwoord:
‘Wat zijn de gewenste arbeidscondities, van verpleegkundigen die werkzaam zijn in een academisch ziekenhuis, die langer doorwerken mogelijk maken en hoe verhouden persoonlijke en werkgerelateerde factoren zich tot deze arbeidscondities?’
Dit onderzoek werd uitgevoerd onder verpleegkundigen die werkzaam zijn in één academisch ziekenhuis in Nederland. De data is verzameld door middel van gestructureerde vragenlijsten (n=245) en vervolgens geanalyseerd middels het berekenen van correlaties en multipele regressieanalyse.
Uit dit onderzoek blijkt dat alle getoetste arbeidscondities er volgens de verpleegkundigen voor zorgen dat het werk beter vol te houden is. De gewenste arbeidscondities die het meest bijdragen zijn: een acceptabele werkdruk, een goede sfeer in het team en dat er goed overleg met de leidinggevende is. Een verpleegkundige met zorgbehoevende kinderen of die zichzelf als een oudere werknemer ziet heeft sterker het gevoel dat de gewenste arbeidscondities bijdragen aan langer doorwerken. Een hoge baantevredenheid of een hogere leeftijd vermindert de mate waarin een verpleegkundige denkt dat gewenste arbeidscondities bijdragen. | |
