| dc.description.abstract | Rond 1800 werd de Bataafse revolutie genationaliseerd waarbij er naar verzoening tussen de strijdende
parten gezocht werd. De verzoening zou niet alleen plaatsvinden tussen Orangisten en Patriotten, maar ook
tussen de moderate en de radicale Bataven. Dit is een interessante doch problematische uitspraak gezien het
feit dat de radicale Bataven na de staatsgreep van 12 juni van het politieke toneel geweerd werden. Dit leidde
tot de volgende probleemstelling; In hoeverre is er sprake van het ‘ware midden’ van de Bataafse politiek in de
periode 1800-1802 aangezien de grondleggers van de eerste Staatsregeling, de radicale Republikeinen, na de
nationalisering van de revolutie rond 1800 van het politieke toneel werden geweerd? Aan de hand van de casus
van de radicaal Bernardus Bosch en zijn politieke weekbladen wordt deze vraag beantwoord. De drie
belangrijkste thema’s zijn de terugkeer van Orangisten in het bestuur, de wijziging van de Staatsregeling in 1801
en de vrijheid van drukpers. Uit onderzoek is gebleken dat Bosch constant stelt dat alles zoetjes zachtjes naar
het oude terugkeert. De herintreding van orangisten zou een terugkeer naar oude (stadhouderlijke) tijden zijn.
daarnaast claimt Bosch dat het soms gunstiger is om orangist te zijn dan patriot in de periode 1800-1802. De
persvrijheid werd in juni 1802 monddood gemaakt en in de periode tot juni 1802 weliswaar onderdrukt maar dat
weerhield Bosch niet om wekelijks te publiceren. | |
