STRANGER THINGS: Hoe het verleden het heden beheerst Een neoformalistische detailanalyse over intertekstualiteit en het oproepen van nostalgie

Abstract

Tegenwoordig zijn er veel films en series gebaseerd op verhalen en personages die in het verleden ook al populair waren, specifiek de series die teruggrijpen naar de jaren ’80, zo ook de Netflix serie STRANGER THINGS (The Duffer Brothers, 2016). Hierin ligt de nadruk op het oproepen van nostalgie. Volgens Stefanie Armbruster betekent nostalgisch zijn naar een object dat je er emotionele gevoelens bij hebt, gevoed door het verleden, en is het relevant om dit in media te onderzoeken, omdat dit een essentieel onderdeel lijkt te worden in het hedendaagse internet- en televisielandschap. In dit onderzoek wordt onderzocht hoe op verschillende niveaus van de tekst door intertekstualiteit nostalgie wordt opgeroepen in STRANGER THINGS 1. Dit gebeurt aan de hand van een neoformalistische analyse van een viertal scènes volgens Bordwell en Thompson en het veelvuldig verbinden van de verwijzingen met andere artefacten en discoursen. Uit de analyse is gebleken dat deze serie een hommage vormt aan voornamelijk Steven Spielberg, er veel intertekstuele referenties naar zijn films aanwezig zijn, maar eveneens naar andere regisseurs, personages en plaatsen uit de jaren ’80 –en dat nostalgie voornamelijk wordt opgeroepen door het recreëren van bepaalde sferen uit desbetreffend tijdperk door middel van kadrering en setting.