Een schaap zonder poten. Dolle Mina en de kwestie van socialistisch seksisme in de contracultuur van de jaren zestig

Abstract

In de contemporaine populaire cultuur worden 'de jaren zestig' neergezet als rooskleurig narratief. Dit is problematisch om twee redenen: enerzijds wordt de grootte van de contracultuur van de jaren zestig, vaak gezien als synoniem met 'de jaren zestig', overschat. Ten tweede worden de tegenstrijdigheden en keerzijden van deze contracultuur onvoldoende belicht. Om tot een genuanceerd beeld van deze contracultuur te komen en het stereotype beeld te relativeren wordt in deze scriptie het in de contracultuur aanwezige seksisme aangekaart, ingaand op de ogenschijnlijke spanning tussen vrouwenemancipatie en seksisme vanuit de contracultuur. Ten eerste wordt hiervoor de contracultuur via een genderlens in breder perspectief getrokken, om via een analyse van de socialistische traditie (in het specifiek het begrip 'social feminism') en de context van de jaren 1960 tot een verklaring van de genderongelijkheid binnen de contracultuur te komen. Vervolgens wordt de daaruitvolgende conclusie getoetst aan de casus van Dolle Mina, een adequaat voorbeeld van een contraculturele feministische groepering die te maken kreeg met een botsing tussen socialisme en feminisme. Hieruit blijkt de problematiek van 'social feminism'. Deze conclusie wordt tot slot doorgetrokken naar contemporaine problematiek, met een specifieke focus op de #MeToo-beweging.