Race relations in het shot. Een neoformalistische filmanalyse van GET OUT (2017).

Abstract

Dit onderzoek gaat over de manier waarop de Oscarwinnende film GET OUT (2017) race relations visueel in beeld brengt via esthetische systemen van betekenisgeving uniek voor deze film. Race relations zijn een problematisch fenomeen in de filmwereld: hoewel verschillende films gelijke race relations proberen te presenteren, worden zwarte personages toch vaak in beeld gebracht als ‘ondergeschikt aan’ of ‘in dienst staand van’ het witte personage. GET OUT is een film die ongelijke race relations op een kritische manier behandelt. Een neoformalistische analyse van twee relevante sequenties uit de film biedt inzicht in hoe de mise-en-scène en cinematografie van GET OUT bijdragen aan het visueel representeren van race relations. Door specifiek te kijken naar kleurgebruik, kostumering, performance, en camera-afstand, demonstreert dit onderzoek dat de race relations in deze populaire Hollywoodfilm gekarakteriseerd worden door onderdrukking, overheersing en objectivering. De film kan zo gezien worden als commentaar op zowel de raciale tegenstellingen als het politieke systeem in Amerika, en reflecteert daarmee de hedendaagse Westerse maatschappij waarin race relations vaak nog steeds gekenmerkt worden door ongelijkheid.