Vragen bij Alzheimer: Een literatuurstudie naar de moeilijkheid van het begrijpen en beantwoorden van vragen bij alzheimerpatiënten.

Abstract

De ziekte van Alzheimer veroorzaakt moeilijkheden in de communicatie tussen alzheimerpatiënten en hun omgeving. In het boek ‘Ondersteunend communiceren bij dementie’ wordt de tip gegeven ‘Niet alleen vragen stellen’, maar de evidence base wordt in het boek niet vermeld. Dat wordt in deze scriptie wel gedaan. Bij mensen met dementie gaan zenuwcellen in de hersenen kapot en hierdoor vindt er steeds minder communicatie tussen hersencellen plaats. Dit heeft onder andere tot gevolg dat het taalvermogen van alzheimerpatiënten achteruit gaat. In deze scriptie concentreer ik me op de taal van alzheimerpatiënten vanuit de syntaxis, het semantische systeem, de pragmatiek en vanuit literatuur over het werkgeheugen. Het lijkt erop dat vooral het mentale lexicon in het semantische systeem aangedaan is. Er is ook literatuur over storingen in het werkgeheugen en in de pragmatiek bij mensen met Alzheimer, maar er is meer onderzoek nodig om hier conclusies uit te kunnen trekken. Het blijft onduidelijk wat Scheres en De Rijdt (2017) precies bedoelden met de bovenstaande tip. Het zou zo kunnen zijn dat het vooral gaat om het niet teveel stellen van vraagwoordvragen. Deze vraagwoordvragen veroorzaken namelijk eerder een communicatiestoring dan ja/nee-vragen. In de toekomst kan er onder andere gekeken worden naar de pragmatiek en het werkgeheugen bij mensen met Alzheimer om zo de communicatie tussen alzheimerpatiënten en hun omgeving te verbeteren.