Vriend of voordeel? Naoorlogse relatie tussen Nederland en de Unie van Zuid-Afrika

Abstract

In dit onderzoek wordt onderzocht waarom de diplomatieke relaties tussen Nederland en de Unie van Zuid-Afrika intensiveerde ondanks de banden van Zuid-Afrikaanse regeringsleden met nationaalsocialistische organisaties. De diplomatieke relaties worden bekeken aan de hand van de theorie van Paige Digeser. Zij stelt dat als staten zaken zoals geschiedenis, cultuur, taal en religie met elkaar delen, deze staten eerder geneigd zijn om een ‘speciale’ vriendschap aan te gaan. Deze ‘speciale’ vriendschap zou, volgens Digeser, invloed kunnen hebben op het handelen van staten. Landen zouden minder geneigd zijn om stil te staan bij de eventuele voordelen van zo een dergelijke relatie. Daarnaast zouden staten bereid zijn de instituties, die dankzij de gedeelde taal, geschiedenis en cultuur op elkaar lijken, van andere staten te beschermen. Dit staat in contrast met het realisme dat uitgaat van het nut van interstatelijke relaties. Afgezien van belang binnen de VN had Nederland geen rationele reden om intensief de relatie te onderhouden met de Unie van Zuid-Afrika. Zeker gezien de relaties van Zuid-Afrikaanse regeringsleden met nationaalsocialistische organisaties. De verklaring waarom de band toch intensiveerde moet mijn inziens worden gezocht in de door Digeser omschreven ‘speciale’ vriendschap.