Het gebruik van virtual reality in de archeologie - een onderzoek aan de hand van verschillende case studies.

Abstract

De vraag die in deze scriptie centraal staat is of het gebruik van VR-technieken een toevoeging is voor de archeologie. Om dit te onderzoeken wordt er eerst theoretisch ingegaan op het begrip VR en om zo tot een definitie van VR te komen. In hoofdstuk drie bespreekt de scriptie enkele voorbeelden van het vroegste gebruik van VR in de archeologie. Hoofdstuk vier gaat vervolgens in op hedendaagse voorbeelden van archeologische projecten waarin VR wordt gebruikt. Door de vergelijking van de hedendaagse case studies en de case studies uit de jaren 90 is het volgende te concluderen: • In de jaren 90 stond de techniek centraal, modellen werden afgerekend op het realiteitsgehalte en nieuwe wetenschappelijke inzichten waren van ondergeschikt belang. • Recentelijke casestudies laten zien dat VR tegenwoordig wel nieuwe wetenschappelijke inzichten met zich mee brengt. • VR laat is geen visualisatie van het verleden maar slechts een nieuwe techniek om hypothesen en interpretaties van archeologen en andere onderzoekers te testen. Het visualiseren van archeologische overblijfselen kent een lange traditie. Het gebruik van VR moet dan ook worden gezien als een nieuw medium binnen deze traditie, het idee dat VR als tijdmachine kan fungeren is dan ook niet juist.