| dc.description.abstract | Het doel van deze cross-sectionele studie is het onderzoeken van de mogelijke relatie tussen 3 intelligentieprofielen en, door ouders met de CBCL/6-18 (Achenbach, 1991) gescoord, internaliserend en externaliserend probleemgedrag bij kinderen. De respondenten waren 75 kinderen (25 meisjes en 50 jongens, leeftijd 6-11 jaar) en hun ouders. Door middel van de WISC-IIInl (Wechsler, 2005) is het verbaal IQ (VIQ) en performaal IQ (PIQ) bepaald. Op basis van de discrepantie tussen deze IQ scores zijn de drie intelligentieprofielen bepaald. Bij een discrepantie van minder dan 15 IQ punten heeft het kind een harmonisch intelligentieprofiel. Bij een discrepantie vanaf 15 IQ punten is het een disharmonisch intelligentieprofiel. Dit kan in het voordeel van het VIQ zijn, het VIQ > PIQ intelligentieprofiel, of in het voordeel van het PIQ, het VIQ < PIQ intelligentieprofiel.
Uit de multivariate variantie analyse (MANOVA) kwamen geen significante resultaten. Dit valt echter te verklaren vanuit de relatief kleine steekproef. Door de gemiddelde effectgrootte (η²) kan, ondanks dit niet significante resultaat, een voorzichtige interpretatie van de resultaten plaatsvinden. Uit de resultaten blijkt namelijk dat het VIQ < PIQ intelligentieprofiel het hoogst scoort op internaliserend probleemgedrag en dat beide disharmonische intelligentieprofielen hoger dan het harmonische intelligentieprofiel scoren op externaliserend probleemgedrag. Uit deze studie blijkt dus dat kinderen met disharmonische intelligentieprofielen hoger scoren dan kinderen met harmonische intelligentieprofielen op zowel internaliserend als externaliserend probleemgedrag | |
