| dc.description.abstract | Dramatiek, lyriek en epiek. Het zijn de drie hoofdgenres die worden onderscheiden in de literatuur en in literatuurmethodes voor het voortgezet onderwijs. Toch wordt aan het eerst genoemde hoofdgenre nauwelijks aandacht besteed. Waar is eigenlijk het drama in het (literatuur)onderwijs gebleven?
Na analyse van diverse onderwijsmethodes (CKV- en literatuurmethodes) werd duidelijk dat er vrijwel geen aandacht wordt besteed aan dramatiek, een abel spel daargelaten. Ook bleken er op vakspecifieke websites, zoals lezenvoordelijst.nl, nauwelijks (hedendaagse Nederlandse) dramateksten opgenomen, op een middeleeuws stuk na. Daarbij kwam uit een enquête naar voren dat docenten eigenlijk geen dramateksten behandelen. Tegelijkertijd bleek dat dramateksten van meerwaarde zijn in het onderwijs en bijdragen aan het bewerkstelligen van de doelstellingen van het literatuur- en cultuuronderwijs en van onderwijs in de algemene zin (Van der Velde, 2012). Waarom wordt er nauwelijks aandacht besteed aan dramateksten in het onderwijs? Welke dramateksten komen er eigenlijk wel aan de orde? Op welke manier worden dramateksten in het onderwijs geïncorporeerd? En welke (on)mogelijkheden zijn er voor dramateksten in het onderwijs? Al deze vragen worden in deze scriptie beantwoord en uiteindelijk worden er suggesties gedaan voor een betere integratie van dramateksten tussen andere teksten als poëzie en proza.
Er lijkt namelijk wel degelijk een wil te zijn om dramateksten beter in het onderwijs te incorporeren. Ook zijn er in de onderwijsdoelstellingen aanknopingspunten om deze daadwerkelijk te incorporeren. Ten slotte zijn er reden (stimuleren creativiteit, afwisselend literatuuronderwijs) om ook daadwerkelijk dramateksten op te nemen in het onderwijs om zo de doelstellingen van het onderwijs beter te behalen. Echter, de kennis van dramateksten onder docenten blijkt minimaal: de werken die zij kennen blijken canoniek, uit literatuurmethodes afkomstig en betreft met name teksten van voor 1880. Om te stimuleren dat dramateksten beter worden gekend en een grotere kans krijgen om ook te worden behandeld, zijn uit het onderzoek enkele aanbevelingen gekomen, zowel voor docenten, beleidsmakers als uitgeverijen en andere betrokken. Een van de aanbevelingen is het aanpassen van de eindtermen van het vwo, door het opnemen van dramateksten in de leeslijst. Op dit moment staat in de eindtermen dat leerlingen met betrekking tot de ´literaire ontwikkeling´ beargumenteerd verslag kunnen uitbrengen van de leeservaringen van de zelf geselecteerde Nederlandse literaire werken (havo: acht, vwo: twaalf, waarvan minimaal drie van vóór 1880). Voor het vwo, zou dit bijvoorbeeld kunnen worden: twaalf, waarvan minimaal drie van vóór 1880 en waarvan minimaal één dramatekst. In Vlaanderen is bijvoorbeeld op deze manier meer aandacht voor theater en dramateksten in het literatuuronderwijs. Een tweede is het opnemen van tekstfragmenten en opdrachten die horen bij dramateksten in de literatuurmethoden. In de literatuurmethodes krijgen proza en poëzie ruimte, door bijvoorbeeld als fragment of voorbeeld te dienen. Kleine aanpassingen in literatuurmethodes zouden dramateksten onder de aandacht kunnen brengen. Het gebruiken van voorbeelden uit dramateksten in plaats van uit proza, zou al een aanzet kunnen zijn. Op deze manier maken leerlingen ook kennis, hoewel summier, met dramateksten. | |
