| dc.description.abstract | Deze scriptie onderzoekt de invloed van afstand op de reactie van mensen wanneer hun culturele wereldbeeld bedreigd wordt. Op basis van eerder onderzoek naar de verdediging van het Cultureel Wereldbeeld wordt verwacht dat bedreigingen zullen leiden tot negatieve reacties (Van den Bos, Poortvliet, Maas, Miedema & Van den Ham, 2005). Hiernaast blijkt uit onderzoek naar interpersoonlijke relaties (Park, Young & Eastwick, 2015) dat fysieke afstand invloed heeft op de manier hoe mensen elkaar beoordelen. Naarmate fysieke afstand tussen personen groter wordt gaan mensen meer abstract denken. Daarnaast stelt Allport (1954) dat fysieke afstand tot een outgroup lid zorgt voor het vormen van stereotypische denkbeelden. Dit onderzoek integreert onderzoek naar de verdediging van het culturele wereldbeeld met het onderzoek naar afstand. Er wordt verwacht dat een grote fysieke afstand leidt tot negatievere reacties wanneer het culturele wereldbeeld bedreigd wordt, in vergelijking met een kleine fysieke afstand. Daarnaast wordt er verwacht dat dit proces zal verlopen via het behavioral inhibition system (gedragsinhibitiesysteem; BIS). Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt afstand geen invloed te hebben bij dreigingen op het cultureel wereldbeeld. In de voormeting van het BIS werd gevonden dat mannen geremder zijn wanneer bij een kleine fysieke afstand, in tegenstelling tot een grote fysieke afstand. Voor vrouwen wordt het tegenoverstelde effect gevonden. Vrouwen zijn geremder wanneer bij een grote fysieke afstand, in tegenstelling tot een kleine fysieke afstand. Bij het uitvoeren van exploratieve analyses werd er nog een interessant effect van BIS gevonden, namelijk dat mensen voorafgaand aan het onderzoek geremder zijn dan aan het eind van het onderzoek. Deze bevinding zou belangrijk kunnen zijn bij het doen van wetenschappelijk onderzoek in experimentele setting, omdat geremdheid mogelijk een rol zou kunnen spelen bij participatie aan onderzoek. | |
