Disney Going Wild: character engagement in de wildlife fictiedocumentaire

Abstract

Natuurdocumentaires, en met name het subgenre wildlife, zijn populair bij een steeds breder publiek. Deze populariteit komt volgens professor communicatie Derek Bousé voor een belangrijk deel voort uit het veranderende karakter van de documentaire. De traditionele (televisie)documentaire moet volgens hem steeds vaker plaatsmaken voor meer toegankelijke, verhalende varianten. Een voorbeeld van een dergelijke wildlife fictiedocumentaire is Disneynature’s MONKEY KINGDOM. Hoewel de hoofdrolspelers in MONKEY KINGDOM wilde ceylonkroonapen zijn, stuurt de film duidelijk aan op het ontstaan van een band tussen de kijker en de apenfamilie. Aan de hand van Murray Smith’s ‘structure of sympathy’ model wordt in dit onderzoek gekeken hoe MONKEY KINGDOM verhaaltechnisch is opgebouwd en hoe voice-over, cinematografie en muziek samenwerken om de verschillende levels van ‘imaginative engagement’ te faciliteren. Het onderzoek laat zien dat MONKEY KINGDOM wat betreft het creëren van een ‘structure of sympathy’ dicht bij de Hollywood fictiefilm ligt, maar dat de nadruk op andere onderdelen van het model komt te liggen.