Een veranderd mensenrechtenbeleid

Abstract

Zowel in de Nederlandse samenleving, als in de rest van de wereld heerst het beeld dat Nederland een lange traditie heeft van het bevorderen van de mensenrechten. Hierbij leek zich in de 21e eeuw een breuk af te tekenen: de bevordering van mensenrechten zou minder prioriteit hebben in het buitenlands beleid. Deze scriptie heeft als doel te onderzoeken in hoeverre de rol van de bevordering van de mensenrechten in de politiek in de periode 2010 – 2017 daadwerkelijk verschilt ten opzichte van de bevordering van de mensenrechten in de periode 1973 – 1989. Hiervoor wordt voor de eerstgenoemde periode gebruik gemaakt van verkiezingsprogramma's en twee case studies uit de Tweede Kamer. In de scriptie wordt beargumenteerd dat, zoals ook eerder uit academische literatuur naar voren kwam, er in de 21e eeuw veel aandacht is gekomen voor het Nederlandse belang. Tegelijkertijd, zo blijkt, is de aandacht voor de mensenrechten in veel verkiezingsprogramma's niet verdwenen, maar wordt er juist geregeld een verband gelegd tussen het eigenbelang en de bevordering van de mensenrechten. Het is vooral een nieuwe vorm van mensenrechtenbeleid dat de partijen in de 21e eeuw voorstaan. Een beleid dat voornamelijk draait om preventieve beleidsmaatregelen in plaats van om reagerend beleid en waarin men handelt in multilateraal verband.