Bush en Obama in het Midden-Oosten

Abstract

Het beleid van de Amerikaanse presidenten Bush en Obama met betrekking tot het Midden-Oosten wordt geanalyseerd door middel van de comparatieve methode, zoals uitgelegd door John Tosh. Dit gebeurd aan de hand van de internationale betrekkingen theorie van realisme. Het theoretisch kader wordt gevormd door de twee sub scholen van realisme, offensief en defensief realisme. Offensieve realisten zijn van mening dat gezamenlijke veiligheid niet wordt gezocht, of niet gevonden kan worden. Terwijl in de optiek van defensieve realisten beide kanten in een internationale politieke situatie tevreden zouden zijn met gezamenlijke veiligheid. De centrale probleemstelling in het onderzoek luidt als volgt: In hoeverre was het buitenland beleid van de VS onder Bush en Obama identiek?

De eerste deelvraag analyseerde in hoeverre in het geval van de Bush-regering er sprake was van offensief of defensief realisme. Met betrekking tot de inval van Afghanistan werd er geconcludeerd dat er sprake was van defensief realisme, de Verenigde Staten hadden geen andere keuze. In het geval van Irak was er echter juist sprake van offensief realistisch handelen. Het beleid van Bush blijkt overwegend in het offensieve kader te kunnen worden geplaatst.

De tweede deelvraag analyseert in hoeverre er in het handelen van Obama sprake was van defensief of offensief realisme?. Obama’s beleid bleek vooral defensief realistisch van aard. Obama was gericht op internationale samenwerking. De VS konden in zijn optiek niet meer unilateraal de wereld veranderen. Dit kwam mede door de kredietcrisis die in 2008 uitbrak. Maar ook door politieke omstandigheden in de VS zelf, de bevolking was oorlogsmoe na een staat van oorlog sinds 2001. Obama was vooral een defensieve realist in zijn handelen vanwege pragmatische en materiële redenen.

Concluderend verschillen Obama en Bush vooral op de inzet van militaire middelen. Bush was daar veel sneller toe bereid dan Obama. Dit verschil zat vooral in de verschillende materiële en politieke omstandigheden waarin Bush en Obama verkeerden als presidenten. Beiden toonden zowel offensief als defensief realistische kenmerken.