Waarachtig spreken Foucault’s zorg voor het zelf als antwoord op individuele globaliseringsvraagstukken

Abstract

Deze scriptie wordt de vraag gesteld of de klassieke notie van waarachtig spreken (parrhêsia) en zelfzorg (epimeleia heautou), gezien door de ogen van Foucault, een antwoord kan geven op de problematiek van de globalisering. Daartoe wordt eerst de vraag onderzocht wat globalisering is en welke impact deze heeft op de samenleving het individu. Vervolgens wordt de klassieke zelfzorg en het waarachtig spreken door de ogen van Foucault besproken. Deze klassieke opvatting wordt in de context van de moderne, globaliserende samenleving geplaatst en ingezet om antwoorden te geven op de eerder beschreven vragen rondom samenleving en individu in een globaliserende wereld. Geconcludeerd wordt dat het individu zelf autonoom een ethische waarheid kan formuleren en daarmee een basis vormt voor het oppakken van de maatschappelijke vraagstukken. Daartoe dient ethische waarheid niet opgevat te worden als een vast, tijd en plaats overstijgend gegeven, maar als een levend te houden proces.