| dc.description.abstract | Doel: Het huidige onderzoek richtte zich op het effect van participeren als ambassadeur in een wetenschappelijk onderzoeksproject op gevoel van empowerment onder jongeren met cerebrale parese. Het ambassadeurschap hield in dat de jongeren betrokken werden in iedere fase van het onderzoeksproject. Methode: In dit onderzoek werden zowel kwantitatieve als kwalitatieve methoden gebruikt. Acht participanten hebben de Making Decisions Scale ingevuld. Middels de Friedman test werd het mogelijke verschil tussen de beide situaties getoetst. Daarnaast werden zes participanten geïnterviewd door middel van een semigestructureerd interview. De interviews werden getranscribeerd, gelabeld en gecodeerd. Deze codes konden ingedeeld worden in thema’s, die betrekking hadden op empowerment in het dagelijks leven en in de ambassadeursrol. De leeftijd van de participanten lag tussen 12 en 18 jaar. Resultaten: De participanten ervoeren een gevoel van empowerment in zowel het dagelijks leven als in de ambassadeursrol. Er was geen significant verschil aanwezig tussen beide situaties. Discussie: Het is mogelijk dat de jongeren die zich aangemeld hadden voor het ambassadeurschap al een gevoel van empowerment ervoeren voordat zij zich aanmeldden als ambassadeur. Daarnaast is het mogelijk dat lotgenotencontact bijdroeg aan het gevoel van empowerment. Vervolgonderzoek met een voor- en nameting is gewenst. Dan zou de effectiviteit van de interventie, participeren als ambassadeur, duidelijker gemaakt kunnen worden. Conclusie: Jongeren met cerebrale parese, die als ambassadeur participeren in een wetenschappelijk onderzoek, ervaren gevoel van empowerment. Dit gevoel van empowerment is in dezelfde mate aanwezig in het dagelijks leven en in de rol van ambassadeur. | |
