Verantwoording als strategie - over de betekenis van verantwoording voor de publieke waardecreatie van netwerksamenwerkingen in de strijd tegen ondermijnende criminaliteit

Abstract

De verantwoordingsstructuren in organisaties zorgen er voor dat verantwoording van de samenwerking incidenteel plaatsvindt, waardoor het beperkt van betekenis is voor de publieke waardecreatie. Verantwoording is voor teamleden geen druk of dwang, maar dient als strategie in de strijd tegen ondermijnende criminaliteit. Teamleden kunnen hun professioneel vermogen inzetten en door middel van ‘opschaling’ verantwoording afleggen. De veiligheids- en justitieketen mag dan nog niet gericht zijn op het verantwoorden van activiteiten in samenwerkingen, maar dat is een overkoombare drempel voor teamleden met een hoog professioneel vermogen. Zij zijn door middel van ‘opschaling’ in staat om te navigeren tussen de botsende doelen en structuren en kunnen daardoor strategisch handelen in de publieke waardecreatie van netwerksamenwerkingen in de strijd tegen ondermijnende criminaliteit.

In de wetenschap en in de praktijk is een paradigmaverschuiving nodig als het gaat om het kijken naar verantwoording in de context van samenwerkingen. Door in te zoomen op de verantwoording direct rond de samenwerking vallen andere relaties en processen op. Waar samengewerkt wordt tussen organisaties is de verantwoordingsdruk en -last niet onderwerp van discussie, maar de inzet van verantwoording om publieke waarde te creëren. Verantwoording kan voor de samenwerking een middel zijn om organisaties aan elkaar te verbinden, individuen en partijen te betrekken en steun en capaciteit te mobiliseren. Verantwoording als strategie.