Prompting voor docenten om de kwaliteit van schriftelijke feedback in het hoger onderwijs te verhogen

Abstract

De potentiële kracht van schriftelijke feedback op het leerproces van studenten komt in de praktijk vaak niet tot uiting. Regelmatig blijkt er een kloof tussen de manier waarop schriftelijke feedback volgens de literatuur gegeven zou moeten worden en de manier waarop docenten dit in de praktijk doen. Om het gewenste leereffect te bereiken kunnen bepaalde kwaliteitsvoorwaarden voor feedback geformuleerd worden. Wanneer feedback hier onvoldoende aan tegemoet komt, wordt verwacht dat het gebruik van prompting de feedbackkwaliteit kan verbeteren. Daarnaast wordt verwacht dat een hogere feedbackkwaliteit leidt tot positievere feedbackpercepties bij de student als feedbackontvanger. Dit is een experimenteel onderzoek bij de verpleegkundeopleiding aan de Hogeschool Zeeland, te Vlissingen, naar de invloed van prompting voor docenten op de schriftelijke feedbackkwaliteit op een schrijfopdracht. Om inzicht te krijgen wat voor invloed prompting heeft op de feedbackperceptie van studenten is de Feedback Perception Questionnaire afgenomen. De resultaten laten zien dat prompting leidt tot een toename in de schriftelijke feedbackkwaliteit. Wat betreft de samenhang tussen kwaliteitscriteria voor feedback en de feedbackperceptie van de feedbackontvangers zijn geen significante modellen gevonden. Het overliggende doel van dit onderzoek is de bruikbaarheid van schriftelijke feedback te vergroten voor studenten, waardoor de kracht hiervan op verder leren/ontwikkelen toeneemt.