| dc.description.abstract | Op 1 januari 2015 verviel de AWBZ en is de Wmo geïntroduceerd. Dit als gevolg van de hervormingen binnen de langdurige zorg. Veel zorgaanbieders die Wmo-zorg leveren, zijn actief binnen meerdere gemeenten. Deze zorgaanbieders stonden ten tijde van de AWBZ enkel onder contract bij één of meerdere zorgkantoren. Nu de Wmo 2015 is geïntroduceerd, worden aanbieders geconfronteerd met meerdere contracten, waarin de verantwoording per contract sterk kan verschillen.
De markt waarop de gemeenten en aanbieders opereren kan worden getypeerd als een quasi-markt. Typerend voor de quasi-markt is een hoge mate van complexiteit en onzekerheid, resulterend in hoge transactiekosten. Nu rijst de vraag op welke wijze de transactiekosten, die hand in hand gaan met een dergelijke hervorming, worden verlaagd.
Uit het theoretische onderzoek zijn de volgende strategieën om transactiekosten te verlagen gedestilleerd: samenwerken, standaardiseren, onderhandelen, eenzijdig, tweezijdig, driezijdig, bekenden contracteren en regelmatig contact onderhouden. De strategieën zijn getoetst door middel van kwalitatief onderzoek. In totaal telt het onderzoek twintig informanten. Hierbij is geselecteerd op zorgsector, het percentage van de omzet dat uit de Wmo komt en het aantal contractpartijen. | |
