Gelukkig of gevangen in de stad? Een onderzoek naar het verhuisgedrag van gezinnen en hun opmars in stedelijke gebieden

Abstract

In de levenskoerstheorie wordt verondersteld dat stellen, wanneer ze eenmaal kinderen hebben, een voorkeur ontwikkelen voor een minder stedelijke woonomgeving. Toch is er de afgelopen jaren een toename te zien van het aantal gezinnen dat in stedelijke gebieden woont. Dit onderzoek analyseert, met behulp van het WBO 2002, WoON 2006-2015 en het woningmarktsimulatiemodel Socrates, het woongedrag van gezinnen in de G4 en probeert deze groei van 'stadsgezinnen' te verklaren. Uit de resultaten blijkt dat de woonvoorkeuren van gezinnen niet wezenlijk veranderd zijn tussen 2002 en 2015. De meeste gezinnen wensen, overeenkomstig met de levenskoerstheorie, een eengezins-koopwoning; en dan het liefst in een meer landelijke omgeving. De mogelijkheid om deze woonwens te realiseren wordt, naast de persoonskenmerken en financiële middelen, echter ook beïnvloed door de woningmarktcontext. De groei van het aantal gezinnen in de stad de afgelopen jaren lijkt daarbij niet zozeer het resultaat te zien van veranderde voorkeuren, maar wordt ook voor een deel bepaald door een onzekere woningmarkt en het verdichtingsbeleid in de afgelopen jaren.