| dc.description.abstract | Het sprookjesgenre is eeuwenoud, maar nog steeds heel geliefd onder het publiek. Disney heeft zich sinds het succes van zijn eerste sprookje, SNOW WHITE AND THE SEVEN DWARFS (1937) ontwikkeld tot een van de grootste producenten op het gebied van sprookjesfilms. Ook nu nog worden zowel nieuwe sprookjes, als adaptaties van eerdere sprookjes, door Disney geproduceerd. Één van deze nieuwe sprookjes is FROZEN (2013). De film vertelt het verhaal van de prinsessenzusjes Elsa en Anna. Elsa heeft magische krachten. Wanneer zij met haar krachten, per ongeluk, een oneindige winter afroept over haar koninkrijk, doet Anna er alles aan om haar zus te helpen en de zomer te doen terugkeren.
Het sprookjesgenre is per definitie traditioneel, zowel op het gebied van het narratief als wat het uitdragen van genderrollen betreft. Daarbij kent het een stereotype representatie van mannen en vrouwen die past binnen de idealen van het patriarchale gedachtegoed. Vanuit het feminisme is vaak kritiek geleverd op het sprookjesgenre en het clichématige beeld van de vrouw dat in sprookjesfilms wordt uitgedragen. Veel kinderen zijn bekend met de Disney sprookjes en prinsessen. Deze prinsessen vormen daarom ook vaak een prominente factor binnen onderzoek naar kindermedia. Kinderen hechten namelijk grote waarde aan de boodschap die de prinsessen uitdragen, waardoor er een stereotiep beeld geschetst wordt rondom uiterlijk vertoon, genderrollen en de liefde. Om deze reden is het van belang te onderzoeken op welke manier de vrouw in nieuwe Disney sprookjes wordt gerepresenteerd en wat zij uitdraagt op het gebied van genderrollen en uiterlijke kenmerken.
Door het narratief van de film te bekijken in relatie tot de klassieke, narratieve opbouw die het sprookjesgenre kenmerkt, wordt getracht bloot te leggen in hoeverre Disney vasthoudt aan de klassieke conventies van het sprookjesgenre. Door vervolgens de focus te verleggen naar de personages (hun karakter, de handelingen die zij uitvoeren en de rol die zij vervullen binnen de moraal van het verhaal), wordt getracht bloot te leggen in hoeverre de conventies van het sprookjesgenre eventuele, eigentijdse aanpassingen toelaten. Op deze manier kan aangetoond worden in hoeverre kinderen een juist beeld wordt meegegeven van de huidige idealen rondom de representatie van de vrouw en in hoeverre het “nieuwe sprookje” zowel klassiek kan blijven, als aangepast kan worden naar de huidige tijdsgeest. | |
