Onderzoek naar psychometrische kwaliteiten van distress meetinstrumenten rondom een medische procedure bij kinderen in leeftijd van 9-18 jaar

Abstract

Doel: De oriëntatie naar het meest geschikte meetinstrument, of combinatie van meetinstrumenten, om distress voor en na een medische procedure te meten bij kinderen tussen 9 en 18 jaar. Methode: De constructen spanning, angst en pijn zijn gemeten aan de hand van de kind-sensitieve meetinstrumenten de Visual Analogue Scale (VAS), de Zelf-Beoordelings-Vragenlijst voor ouders (ZBV) en voor kinderen (ZBV-K). De responsiviteit van de meetinstrumenten is beoordeeld aan de hand van de gepaarde T-test, de interne consistentie door middel van de Cronbach’s Alpha en de concurrente validiteit aan de hand van de Pearson-correlatie. Als laatste is middels een kwalitatieve wijze de bruikbaarheid beoordeeld. Resultaten: De ZBV-K en de VAS spanning bij het kind blijken responsief. De VAS pijn van het kind blijkt echter niet responsief, evenals de VAS metingen bij ouders. De interne consistentie van alle meetinstrumenten is als goed beoordeeld (α > .86). Er is een samenhang tussen de ZBV-K en VAS spanning van het kind, maar er is geen samenhang gevonden met de VAS pijn van het kind. Opvallend is dat de meetinstrumenten afgenomen bij ouders samenhangen met de meetinstrumenten afgenomen bij het kind. Uit onderzoek naar de bruikbaarheid blijkt dat veel vragen met elkaar overeenkwamen en een enkele vraag als vaag werd omschreven. Conclusie: De combinatie VAS spanning, VAS pijn en ZBV-K lijkt veelbelovend om distress te meten bij kinderen tussen 9 en 18 jaar. Door de adequate inschatting van ouders over het kind en kind over zichzelf, is de afname van deze combinatie voldoende bij één persoon.