| dc.description.abstract | Deze scriptie maakt een vergelijking tussen de persoonlijkheidscultussen van Saddam Hoessein in Irak en van Hafez al-Assad in Syrië. In de eerste twee hoofdstukken worden de cultussen uitgediept in historische context en worden kenmerken van de cultussen uiteengezet. Hoofdstuk drie scheidt de oorzaken voor de verschillen in twee categorieën: eerst worden de structuurfactoren behandeld en daarna de persoonlijkheidsfactoren. Hier worden onder andere de volgende conclusies uit getrokken:
1. Saddams cultus was veel overdadiger dan Assads cultus. Saddam was overal in Irak te zien, terwijl Assad minder aanwezig was in Syrië. Een oorzaak hiervoor is dat de Irakese economie zich beter heeft weten te ontwikkelen dan de Syrische economie, met dank aan de grotere olie-industrie. Ook was Saddams persoonlijkheid veel flamboyanter dan Assad. Dit is af te lezen aan de verschillende levensstijlen van de twee leiders: Assad leefde soberder, wat ook van invloed kan zijn geweest op de relatieve soberheid van zijn cultus.
2. Assad stond positiever tegenover erfopvolging dan Saddam, wat te zien is aan het feit dat Assads zonen vaak aan zijn zijde werden afgebeeld. Saddam legde de nadruk in zijn cultus vooral op zichzelf, omdat hij zijn oudste zoon Uday niet al te veel voor het hoofd wilde stoten met beeltenissen van zijn geschiktere jongere broer Qusay. Hafez al-Assad was bovendien ziek en wilde aan iedereen duidelijk maken dat zijn machtspositie stabiel kon worden overgedragen aan zijn tweede zoon, Bashar.
3. De Syrische nationale identiteit was minder gefragmenteerd dan de Irakese. Saddam probeerde Irak steeds te verbinden door de nadruk te leggen op gemeenschappelijke identiteiten uit het verre verleden, of door bevolkingsgroeperingen als de Koerden en de Sjiieten aan zich te binden met beeltenissen waarin hij in hun klederdracht kwam. Assad kon zich ‘moderner’ kleden en hoefde Syrië minder tot een eenheid te maken, omdat hij enkel de Alawieten en de machtige Soennitische handelssteden aan zich hoefde te binden om zijn machtspositie stabiel te houden. Dit kwam nog voort uit het koloniale tijdperk, omdat de Soennitische bourgeoisie in Syrië kon blijven voortbestaan terwijl de Irakese economie geheel in dienst stond van Groot-Brittannië.
Dit onderzoek berust vooral op secundaire literatuur. De drie grootste inspiraties voor deze scriptie zijn Ambiguities of Domination van Lisa Wedeen, Republic of Fear van Kanan Makiya en A History of the Modern Middle East van William L. Cleveland en Martin Bunton. | |
