FFFSim evacueren gesimuleerd

Abstract

De onderzoeksvraag van deze scriptie is: Welke aanpassingen aan het sociale-krachtenmodel zijn nodig om evacuaties uit een tunnel te kunnen simuleren? TNO was op zoek naar een manier om het loopgedrag van grote groepen mensen te simuleren, zowel voor het simuleren van evacuaties als van rellen. Als basis voor deze simulatie was gekozen voor het sociale krachtenmodel van Helbing en als startcasus het evacueren uit een tunnel. In dit licht is de onderzoeksvraag ontstaan. Om hierop antwoord te kunnen geven is het eerst van belang te weten wat het gedrag is van voetgangers in normale omstandigheden. Daarna kan gekeken worden hoe hun gedrag wijzigt bij noodsituaties. Uit onderzoek van TNO bleek dat een belangrijke factor bij evacuaties de onzekerheid over de exacte situatie is. Deze onzekerheid zorgt voor een trage aanvang van de evacuatie; mensen gaan naar elkaar kijken, en als ze dan eindelijk toch gaan evacueren, gaan ze nog even terug om bijvoorbeeld hun auto op slot te doen. Het te bouwen simulatiemodel moest dit gedrag kunnen weergeven, liefst op een intuïtieve, goed te begrijpen manier. Ook de invloed van andere mensen in de omgeving op het gedrag moet worden gesimuleerd. Het sociale krachtenmodel ontbeert een model van het redeneren van de gesimuleerde mensen (agents). Het eerste antwoord op de onderzoeksvraag is dan ook dat de agents de mogelijkheid moeten krijgen om te kunnen redeneren. Het tweede deel van het antwoord bevat de notie dat het gedrag afhankelijk is van het gedrag van andere agents. Het toevoegen van een BDI-architectuur met overtuigingen, wensen en intenties van een agent is een goede manier om beide mogelijk te maken. De variabele dreigingsbesef geeft de mate aan waarin een dreiging ervaren wordt. Als het dreigingsbesef te hoog wordt, past de agent zijn gedrag aan een gaat evacueren. Ook wordt toegevoegd dat een agent bij een groep behoort. Om de BDI-architectuur te implementeren wordt gekozen voor 3APL. Deze taal is ontwikkeld door de universiteit Utrecht en biedt een raamwerk om overtuigingen, doelen en plannen van een agent te simuleren. Deze scriptie sluit af met een bespreking van de gekozen implementatie en de overwegingen die hieraan ten grondslag liggen. Als laatste vergelijk ik het gecreëerde model met het model van Geraerts e.a., omdat dit een recent model is, dat deels op dezelfde gedachten gestoeld is als mijn model.