| dc.description.abstract | Tegenwoordig wordt er in Nederland steeds meer een evidence-based cultuurbeleid gevoerd, waarbij de nadruk op prestatie-evaluatie ligt. Er wordt daarmee gevraagd naar harde bewijzen van de impact van kunst en cultuur, om met objectieve meetinstrumenten vooraf te kunnen beoordelen waar overheidssubsidie naartoe gaat, en achteraf of deze nuttig is geweest voor de overheid en de maatschappij.In dit onderzoek is ter inspiratie voor verbetering van de effectstudies als casusland de Verenigde Staten gekozen, wat leidde tot de hoofdvraag: Wat kan er worden geleerd van de situatie van community arts in de Verenigde Staten om de meetproblematiek rondom de effecten van community arts in Nederland mogelijk te verkleinen? De landen zijn vergeleken op aspecten als kunst- en cultuurbeleid, opleidingsmogelijkheden, organisatie rondom community arts en onderzoek naar (de impact van) kunst en community arts. Uit onderzoek naar Nederland is gebleken dat beleidsvoering en de meetwijzen van effectstudies een wisselwerking aangaan die complex is, waarbij culturele diversiteit een belangrijke rol speelt. Tijdens de verdieping in de meetproblematiek is naar voren gekomen dat effectstudies zeer arbeidsintensief en tijd- en geldrovend zijn. De resultaten zijn vaak enkel locatie- of projectspecifiek. De Arts Impact Manager lijkt tot nu toe het meest hoopvolle meetinstrument van Nederland te zijn. Na onderzoek naar de Verenigde Staten kon geen nieuwe meetwijze of onderzoeksmethode aan worden gewezen die Nederland zou kunnen toepassen. Beide landen lijken tegen dezelfde methodologische problemen aan te lopen. De verbeterpunten die naast nieuwe meetwijzen zijn aan te wijzen, zijn samengevat: culturele diversiteit vergroten, opleidingsmogelijkheden uitbreiden, organisatie en samenwerking doorontwikkelen, verdiepen in en toepassen van creative placemaking en lokale datavoorzieningen uitbreiden. Het is gebleken dat de context waarin community arts zich bevindt, van groot belang is voor de meetwijzen. | |
