| dc.description.abstract | In 1917 werd door de Duma, de Russische volksvertegenwoordiging, de dvoryanstvo, de Russische adelstand, afgeschaft en tsaar Nicholaas II afgezet. De revolutionairen brachten een abrupt en officieel einde aan de teloorgang van imperialistisch Rusland door af te rekenen met de adel en de tsaar. In deze scriptie worden de ontwikkelingen en hervormingen van de laatste drie tsaren in relatie tot de dvoryanstvo bekeken. Onderzocht wordt of er in 1917 nog sprake was van een invloedrijke adelstand of dat de tsaristische hervormingen reeds alle invloed en decorum hadden gemarginaliseerd waardoor de dvoryanstvo al op gelijke voet stonden met het volk. Tussen 1855 en 1917 zijn Alexander II, Alexander III en Nicolaas II namelijk bezig om Rusland een grootmacht binnen Europa te maken en de Russische maatschappij en economie om te vormen tot moderne instituten. De drie tsaren zijn daarbij respectievelijk te typeren als 'radicaal-hervormings gezind', 'reactionair en egocentrisch' en 'gedwongen tot verandering'. Aan de hand van drie criteria (grondbezit, invloed in het politiek bestel en privileges) worden de hervormingen tegen het licht gehouden en geanalyseerd. Deze analyse zal aantonen of de hervormingen effectief waren en in hoeverre zij afbreuk deden aan de adellijke macht. Het boek Nobility and Privilege in Late Imperial Russia van de Amerikaanse historicus Seymour Becker zal daarbij fungeren als belangrijkste bron van statistische data. De andere inzichten in deze scriptie vloeien voort uit de analyse van het historiografische debat omtrent het verval van de dvoryanstvo en door daar een kritisch oordeel over te vellen. Op basis van de drie criteria valt te stellen dat de dvoryanstvo tussen 1855 en 1917 door de tsaristische hervormingen, hun eigen herdefiniëring als sociale klasse en in de laatste jaren onder druk van revoluties en volksinmenging zijn verworden tot een deel van het gewone volk. De afschaffing van de dvoryanstvo in 1917 had voor de Eerste Stand weinig tot geen invloed meer aangezien er tegen die tijd al geen sprake meer was van de adel in die hoedanigheid. | |
