| dc.description.abstract | Het begrip van een tekst ontstaat als de elementen die in een tekst voorkomen betekenisvol aan elkaar gerelateerd kunnen worden door de lezer. Dit gebeurt als de lezer hoofdelementen aan elkaar koppelt en ondergeschikte elementen als zodanig bestempelt (Kintsch, 1998, p. 4). De lezer kan in dit proces van tekstbegrip op drie niveaus zitten, waarbij het situatiemodel het hoogste niveau is (Zwaan & Rapp, 2006, p. 726). In het middelbaar onderwijs wordt dit aangeleerd door het leren toepassen van leesstrategieën. Uit de corpusanalyse over de Nederlandse methode ‘Op Niveau’ en het Centraal Examen Nederlands bleek dat de leesstrategieën ‘sleutelfragmenten’ en ‘expliciete’ scharnierwoorden het meest voorkomen. Naar aanleiding van deze analyse is een instructie opgesteld. In een experiment (N=230) is onderzocht in hoeverre het wel of niet aanbieden van een instructie over leesstrategieën effect heeft op de resultaten van de leerling. Verder is onderzocht in hoeverre het aanbieden van de vragen direct of na het lezen van de tekst invloed heeft op de resultaten. Er werd aangenomen dat instructie en het later aanbieden van de vragen positieve invloed heeft op de resultaten van de leerling. Uit de resultaten blijkt niet genoeg empirisch bewijs om deze hypotheses te bevestigen. Wel heeft het onderzoek geleid tot nieuwe inzichten over de methode Nederlands en de manier waarop dit getoetst wordt. | |
