Vrome leugens. Een vergelijkende analyse van de seksuele moraal uit de romans Dorsvloer vol confetti en De belofte van Pisa met het dominante Nederlandse seksuele zelfbeeld.

Abstract

Deze bachelorscriptie behelst een narratologische analyse van de Nederlandse debuutromans Dorsvloer vol confetti van Franca Treur en De belofte van Pisa van Mano Bouzamour. Bij beide romans ligt de focus van de analyse op de seksuele moraal die geconstrueerd wordt. De twee romans gaan over een kind dat opgroeit in een religieuze minderheidsgroepering binnen Nederland – respectievelijk de reformatorische gemeenschap en de Nederlands-Marokkaanse gemeenschap - en hebben een semi-autobiografische inslag. In het besluit zet ik de dominante Nederlandse seksuele moraal, die ik baseer op een sociologisch frame, en de seksuele moraal zoals die in de romans verbeeld wordt tegen elkaar af. Hiermee probeer ik een deel van de culturele spanning rondom ‘afwijkende’ seksuele moralen binnen Nederland bloot te leggen. Deze scriptie haakt aan bij het academisch debat rondom het onderwerp ‘seksueel nationalisme’.