Datagebruik voor instructie in het basisonderwijs in relatie tot lesgeefervaring.

Abstract

Om in het huidige basisonderwijs om te kunnen gaan met de cognitieve verschillen tussen leerlingen is het van belang dat leraren onderwijs bieden dat aansluit bij de individuele leerling. Leerlingdata zou leraren kunnen informeren bij het maken van een weloverwogen beslissing over de afstemming van de instructie, verwerkingsopdrachten en leertijd gericht op de individuele leerling. In dit onderzoek wordt dit omschreven als datagebruik voor instructie. Er is onderzocht of er een verband bestaat tussen datagebruik voor instructie en het aantal jaar lesgeefervaring én of de afstemming van instructie, verwerkingsopdrachten en leertijd daadwerkelijk waarneembaar is in de klas. Er wordt verwacht dat leraren met meer lesgeefervaring vaker data voor instructie zouden gebruiken. Dit verband is gemeten met een vragenlijst. Gebleken is dat lesgeefervaring geen significant verband heeft met datagebruik voor instructie. Dit zou verklaard kunnen worden doordat het concept datagebruik voor instructie niet compleet genoeg gemeten is. Uit de explorerende observaties is gebleken dat afstemming op het gebied van instructie en verwerking vooral gericht is op de zwakkere leerlingen. De gebruikte lesmethode bleek hierbij leidend te zijn. Leraren zouden meer aandacht kunnen besteden aan bovengemiddelde leerlingen door instructie en verwerkingsopdrachten ook op hun kenmerken af te stemmen. Afstemming van leertijd is nauwelijks waargenomen terwijl dit ook een belangrijk aspect van datagebruik voor instructie is. Dit zou kunnen komen doordat de methode hiervoor geen richtlijnen geeft en leraren door de door hen ervaren werkdruk geen mogelijkheid zien zichzelf hierop te ontwikkelen. Verder onderzoek is echter nodig om dit te kunnen concluderen.