Het verleden is de toekomst: De niet-chronologische narratieve structuur van Arrival.

Abstract

Dit bachelor eindwerkstuk betreft een onderzoek naar de narratieve structuur van de film ARRIVAL uit 2016. Het doel van dit onderzoek is het blootleggen van de onderliggende structuur van de film, waarbij onderzocht wordt hoe ARRIVAL de illusie van een conventionele narratieve structuur construeert. Eerst zijn verschillende perspectieven op conventionele verhaalstructuren uiteengezet in het theoretisch kader. Hierbij is de veronderstelling dat er onder de Westerse (film)verhalen een conventionele narratieve structuur geldt die breed geaccepteerd en herkenbaar is bij het publiek als basis genomen. Vervolgens komt de gehanteerde structuralistische methode aan bod, gecombineerd met aspecten uit de (neo)formalistische aanpak. Dit houdt in dat de film in sequenties is verdeeld en er verschillende shotlijsten zijn opgesteld, die de basis van de data vormen die geanalyseerd wordt. Hierbij ligt de focus op relaties tussen verschillende shots, die betekenis krijgen in relatie tot elkaar. De vorm waarin de shots zijn geordend is immers cruciaal voor de betekenis van deze shots, wat onderdeel is van de (neo)formalistische aspect van dit onderzoek. De analyse is opgedeeld aan de hand van de onderwerpen van de drie deelvragen die de narratieve structuur van de film, de kenmerkende aspecten van flashbacks die door de film worden gehanteerd en de rol van de range of story information betreffen. De analyse volgt deze volgorde van onderwerpen en toont aan dat ARRIVAL een anachronic modular narrative is en door middel van het variëren met conventies juist het bestaan van een conventionele narratieve structuur onder Westerse (film)verhalen onderstreept. Te concluderen is dat de analyse van ARRIVAL aantoont dat een film door middel van het variëren met vaste conventies en structuren een complexe verhaalstructuur kan vormen en hiermee de kijker kan verwarren. Alhoewel dit onderzoek dit blijkt te kunnen bewijzen op basis van een analyse van de filmtekst en haar structuur, kan er nog nauwkeuriger onderzoek naar het effect en de betekenis van complexe verhaalstructuren gedaan worden aan de hand van empirisch onderzoek. Het betrekken van daadwerkelijke kijkers is dan ook een aanbeveling voor toekomstig onderzoek naar dit onderwerp.