| dc.description.abstract | Background: The self-reported point prevalence of food allergy is 6%. An oral food challenge (OFC) is the golden standard to diagnose a food allergy. If patients have negative OFC’s, they could reintroduce the food in their daily-diet. Not all patients succeed, which can result in unnecessary mental, financial or physical problems. Currently frequencies and influencing factors for food reintroduction in adults are unknown.
Aim: Identify the frequency and influencing factors for the reintroduction of food in adults after a negative OFC.
Methods: Quantitative prospective, pre-post-test design. Adult patients with ≥ 1 negative OFC for a specific food. Patients received regular after-care during introduction and completed five questionnaires: demographics, food habit (FHQ), Food Allergy Quality of Life – Adult Form (FAQLQ-AF) and STATE-TRAIT Anxiety Inventory (STAI). Reintroduction frequencies were analysed using descriptive statistics. The FAQLQ-AF and STAI were analysed using a T-test and a Wilcoxon signed-rank test to evaluate differences over time. Influencing factors (age, gender, education level, asthma, allergic rhinitis, atopic dermatitis and oral food technique) were analysed using univariate analysis.
Results: Ninety-seven patients who underwent 118 provocations were included. After 1-2 weeks, 85 reintroductions (84%) following a reintroduction scheme succeeded. After six months, 18 (35.3%) reintroductions in daily life succeeded. The FAQLQ-AF showed overall significant increase of quality of life (QoL) over time and in patients who succeeded. The STAI showed no significant difference. No influencing factors were found affecting reintroduction.
Conclusion: Reintroduction frequencies are comparable with other studies. QoL improved over time. No significant influencing factors were found.
Implications of key findings: More data are necessary to evaluate influencing factors and, consequently, patient care.
NEDERLANDSE SAMENVATTING
Titel: Herintroductie van voeding bij volwassenen, slagingskans en beïnvloedende factoren
na een negatieve orale voedsel provocatie.
Achtergrond: De zelf gerapporteerde prevalentie van een voedselallergie is 6%. Een orale
voedsel provocatie (OFC) is de gouden standaard om dit te diagnosticeren. Als een OFC
negatief is mogen patiënten het product weer herintroduceren in hun dagelijkse eten. Echter
lukt het niet alle patiënten om dit te doen wat kan resulteren in onnodige mentale, financiële
en lichamelijke problemen. Frequenties en beïnvloedende factoren betreffende het
mislukken van een herintroductie zijn niet bekend.
Doelstelling: Identificeren van de frequentie en beïnvloedende factoren voor het
herintroduceren van voeding bij volwassenen met een negatieve OFC.
Methode: Kwalitatieve prospectieve voor-na meting studie. Volwassenen met ≥1 negatieve
OFC voor een specifiek voedselproduct zijn geïncludeerd. Patiënten ontvingen reguliere
nazorg gedurende de herintroductie en vulde vijf vragenlijsten in: Demografische,
voedselgewoonte vragenlijst(FHQ), voedselallergie-kwaliteit-van-leven vragenlijst voor
volwassenen (FAQLQ-AF) en een zelf-beoordelings-vragenlijst (STAI). Herintroductie
frequentie zijn geanalyseerd met beschrijvende statistiek. FAQLQ-AF en STAI zijn
geanalyseerd met een T-Test en Wilcoxon-signed-rank test om zo de veranderingen over tijd
te evalueren Beïnvloedende factoren werden geanalyseerd met een univariate analyse.
Resultaten: 97 patiënten ondergingen in totaal 118 OFC. Na 1-2 weken waren 85 (84%)
herintroducties geslaagd, na zes maanden waren dit er 18 (35.3%). De FAQLQ-AF toonde
een significante toename van kwaliteit van leven aan over tijd. De STAI toonde geen
significant verschil aan. Er zijn geen beïnvloedende factoren gevonden.
Conclusie: herintroductie frequenties zijn vergelijkbaar met de literatuur. QoL verbeterde
over tijd. Er zijn geen beïnvloedende factoren gevonden.
Implementatie van resultaten: Meer data is noodzakelijk om de beïnvloede factoren te
evalueren en daarmee de patiënten zorg te verbeteren.
Trefwoorden; Volwassenen, voedingsallergie, orale voedselprovocatie. | |
